خبر کوتاه از کتاب هزاره های اسکاندیناوی

سلطان‌علي کشتمند صدراعظم اسبق افغانستان روایت می‌کند:«روزی در ساعات شام قوماندان محبس در زندان کوچک ما آمد و اتاق های مارا تعویض کرد. حدس زدیم که شاید انسان مهم و خطرناک دیگری برای رژیم، در آن انتقال داده شود. بدین لحاظ تمام نیمه اول شب را گوش به آواز بودیم تا اینکه سر و صدا و رفت و آمد مختصری صورت گرفت و خاموش شد. پس از گذشت یک هفته فرصت مختصری دست داد تا از سوراخ کلید قفل داخل اتاق را بنگرم. دیدم که مردی نورانی با ریش بزرگ دقیقا تنظیم شده به رنگ خرمایی روشن در برابر چشمان ام قرار گرفت و پس از مکث مختصری شناختمش. دهن را به عوض چشم در سوراخ کلید گذاشتم و صدا زدم: « طاهر، طاهر،. بدخشی!» وی فورا در عقب دروازه آمد و پرسید « کشتمند استی؟» گفتم « بلی، چطور دانستی که منم؟ » گفت: « از سربازان پرسیده بودم.» سربازان دانستند که ما هردو نه تنها دوست،بلکه خویشاوند نیز هستیم. همچنین ایشان تحت تاثیر شخصیت و حرف های صمیمانه و انسانی بدخشی قرار گرفتند و اجازه دادند که بعضی روز ها با هم دیدار و صحبت داشته باشیم. روز های بعد ساعت ها با هم می‌نشستیم، صمیمانه و با ذهن باز، آگنده از احترام و دوستی متقابل باهم صحبت می کردیم. این دیدار و صحبت های تقریبا همه روزه برای ما مایه تسلی، خرسندی،و متقابلا آموزنده بود. از گذشته ها، از دوستی ها و رفاقت ها و از اینکه بلاخره خویشاوند هم شده بودیم، یاد آوری می کردیم و بعضا از گذشته اظهار ندامت که چرا در تحت شرایط سیاسی وقت فریب خوردیم و هردو که از لحاظ احساس، دید سیاسی و اندیشه های خویش نزدیک بودیم و خواهرم جمیله همسر وفادار ، همکار و همفکر وی بود، از همدیگر برای مدتی دور ماندیم. البته صحبت های ما عمدتا خصلت سیاسی و انسانی داشت و از موارد خانواده‌گی نیز یادآو, ...ادامه مطلب

این نوشته،فصل از یاد رفته ، ضمن بررسی رویکرد فراموش گری نسبت به حوادث زمان وبعد ازکودتای ثور، زیان وعوامل از یاد رفتن، درباره مناسبات  کودتا گران با مردم وشخصیتهای هزاره نیز پردا خته است  . واقعیت اینست که امروزه حوزه پژوهش و بررسیهای فرهنگی،سیاسی جامعه افغانستانی و هزاره ها از یاد آ وری وتحلیل حوادث روزگاران کودتای هفت ثور که از جمله مراحل مهم وحساس کشور ما است خالی و نسبت به پی آ مدها و عوارض ناشی از آن حساسیت  وتوجهه مناسب ، نشان داده نمی شود. بی پروایی  به یک فصل پرحادثه ،اثر گذار وپیچیده ضمن اینکه نشانه گریز ازواقعیتهای تاریخی ما است می تواند برای ما نا گوار ونا بخشودنی هم تمام شود ونسل امروز وفردای ما هم به یک فضای  نا خوانا و تاریک روبرو میگردد .از یاد بردن اعمال ورفتارحکومتهای معاصر به ویژه حکمرانان برآ مده از سراب کودتا به علاوه اینکه  دفن نمودن بخش مهم از تاریخ  کشور ومردم ، خصوص رویداد ها و تحولات مر بوط به هزاره ها می باشد ، چه بسا  باعث جان گرفتن وفربه شدن دو باره استبداد،طولانی شدن پروژه بحران وتخریب در افغانستان می گردد. از یاد بردن حوادث این فصل  به علاوه آنچه گفت شد سبب می شود تا بازهم تفکر نفرت ، جزمیت و خیانت درکشور تجدید وتقویت گردیده و پندارهای توطه و توهم به عنوان روح مسلط و حاکم در راوبط ومناسبات اجتماعی به حیات منفی ومضر خود ادامه بدهد و آ نگاه قاتلان ملت به, ...ادامه مطلب